Het was tijd om een nieuwe printer aan te schaffen. De oude Xerox liep op zijn laatste benen en de gele inktcartridge van de Epson SC P600 zat al weken volledig verstopt. Op de testpagina’s van de P600 was er geen enkel streepje geel te zien. Volkomen verstopt en ook na vele keren schoonspuiten van de kanaaltjes – Print Head Nozzle Check – bleef die gele cartridge verstopt. Was er niet toch nog een mogelijkheid om die verstopte nozzles van mijn Epson SC P600 te ontstoppen?
Lekkere grote inkttanks
Nu had ik een paar maanden geleden ook al zoiets gehad met bijna alle cartridges en was het me na veel nozzle-checks gelukt om alle nozzles weer op de juiste vuurkracht te krijgen. Maar nu had ik er genoeg van. Ik wilde een nieuwe printer, waarvan de inkt niet evenveel kostte als de prijs van vloeibaar goud. Mijn keuze: de Epson Ecotank photo et-8550. Daarmee kon ik op A3+ blijven printen, als ik dat wilde en kon ik scannen en kopiëren. Met lekkere grote inkttanks. Bijna € 700,-, maar wat moest dat moest.
Vandaag zou mijn moeder – Riet Frederiks-Sanders – 106 geworden zijn. Als ze nog leefde natuurlijk. Hier een foto waar mijn beide ouders in de linkerbovenhoek te zien zijn. Volgens mij kijken ze elkaar verliefd aan, waardoor ze er allebei een beetje blurry op staan.
Mijn ouders, Jan en Riet, linksboven. Daarnaast, denk ik, Tante Kaatje. Dan mijn tante Jopie en Oom Broer. In het midden – het bruidspaar? – oom Frans Cornet en tante Tiny Sanders, nu waarschijnlijk al Cornet. Links en rechts daarvan mijn oma en opa Sanders. Op schoot bij mijn oma, mijn nichtje Marga. Daaronder mijn nichtje Ria en neven Ruud en Nol, Sanders allemaal.
Vorig jaar overleed mijn broer Rob. Alweer een jaar gelden en het is nog steeds een heel vreemd idee dat hij er niet meer is. Het was en is veel te vroeg. Nu ik al mijn oude foto’s doorploeg om te kijken welke de moeite waard zijn en welke niet, kom ik ook veel foto’s van Rob tegen. Hierbij een selectie uit de jaren 2005 tot en met 2008.
[#Beginning of Shooting Data Section] Nikon D70 Focal Length: 35mm Optimize Image: Custom Color Mode: Mode II (Adobe RGB) Long Exposure NR: Off 2005/05/04 17:43:29.8 Exposure Mode: Aperture Priority White Balance: Incandescent Tone Comp.: User-Defined Custom Curve Compressed RAW (12-bit) Metering Mode: Multi-Pattern AF Mode: AF-S Hue Adjustment: 0ä Image Size: Large (3008 x 2000) 1/160 sec – F/2 Flash Sync Mode: Not Attached Saturation: Normal Exposure Comp.: 0 EV Sharpening: Low Lens: 35mm F/2 D Sensitivity: ISO 1600 Auto Flash Comp: 0 EV Image Comment: (C)Hans Frederiks [#End of Shooting Data Section]
Juni 1951 woonden we – mijn vader, moeder, broer Ton en ik – in bij mijn opa en oma op de Zeeburgerdijk. Ik was net drie maanden oud. Mijn jongste broer, Rob, moest nog geboren worden. Ik heb geen idee wat de ruimte was die we bij mijn opa en oma tot onze beschikking hadden. Het zal allemaal krap geweest zijn. Dat we nodig een eigen huis moesten hebben lijkt me duidelijk. Woningnood in 1951.
Het Bewijs van inschrijving bij Amsterdamse Gemeentelijke woningdienst.
Er heerste toen, net zoals nu en in alle tussenliggende tijden, woningnood. Er kon juni 1951 geen termijn worden genoemd wanneer ze voor een woning in aanmerking zouden komen. Ondertussen werd mijn moeder zwanger van de derde en was er nog steeds geen woning. Een paar maanden voor de bevalling in mei1952 zat ze overspannen in een rusthuis. Het duurde tot begin 1953 voordat we naar het Bellamyplein konden verhuizen. Eindelijk een eigen huis. Meer dan 70 jaar later is die woningnood nog steeds niet opgelost … Het lijkt zelf wel erger geworden.
Bovenin de doos met allerlei spullen van mijn ouders lag een schrift met daarop M Curus B3 Rekenen, een schrift van mijn vader. Het is zijn schrift met sommen van de cursus voor het behalen van het Middenstandsdiploma.
Leeuwenberg Zonen’s IJzerhandel op de Groenburgwal. (Gescand van een menu bij een jubileum van de directeuren uit 1958.)
De eerste sommen dateren van 28 maart 1946. Of hij toen al iets met mijn moeder had? Geen idee. Wat ik uit zijn cursus wel begrijp, is, dat hij vooruit wilde komen in de wereld. Hij was toen al een tijd magazijnbediende bij Leeuwenberg Zonen’s IJzerhandel op de Groenburgwal en wilde iets anders. Geen arbeider meer zijn, maar misschien wel werken op een kantoor, een kantoorbediende. Ik weet het niet en kan het natuurlijk niet meer aan hem vragen. In dat schrift gaat het in eerste instantie over de sommen voor dat middenstandsdiploma wat hij wilde halen. Ik zie Omzet, Inkoop, Voorraad, Verkoop, Winst staan en de sommen die daarbij horen. Iemand heeft met rode pen de sommen nagekeken. Mijn vader had ze bijna altijd goed. Continue reading Het was altijd krap, maar altijd net genoeg→